ਅਗ਼ਜ਼ਲ -1

ਉੱਚੀਆਂ - ਲਮੀਆਂ ਉਡਾਰੀਆਂ ਮਨ ਦਾ ਖੇਲ ਸੀ
ਜਿਸਮ ਦੇ ਲਈ ਪਰ , ਰਸਮਾਂ-ਰਿਵਾਜਾਂ ਦੀ ਜੇਲ ਸੀ .

ਸੰਭਾਲਦੇ-ਸੰਭਾਲਦੇ ਤਿਲਕ ਗਈ ਸਾਥੋਂ ਉਹ
ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਫੁੱਲਾਂ ' ਤੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਜੋ ਤ੍ਰੇਲ ਸੀ .


ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ-ਸੁਦਾਮੇ ਦੀ ਗੱਲ ਵੱਖਰੀ ਵਰਨਾ ਏਥੇ
ਰੰਕਾ ਤੇ ਰਾਜਿਆਂ ਦਾ ਕਦ ਮੇਲ ਹੈ , ਕਦ ਮੇਲ ਸੀ .


ਬੇਵਫਾਈ ਤਾਂ ਪਾਸ ਕਰ ਗਈ ਸਾਰੇ ਇਮਤਿਹਾਨ
ਦੁਨੀਆਂਦਾਰੀ ਦੇ ਇਮਤਿਹਾਨ ' ਚ ਵਫ਼ਾ ਹੋਈ ਫੇਲ ਸੀ .


ਖੁਸੀਆਂ ਦੇ ਦਰਖਤ ' ਵਿਰਕ  ' ਪਿਛੇ ਛੁੱਟਦੇ ਰਹੇ
ਵਿਛੋੜੇ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤੇ ਦੌੜੀ ਗਮਾਂ ਦੀ ਰੇਲ ਸੀ . 

                      *****